امروز، یه روز خوب و در عین حال سختی برام بود؛ قرار بود ازمون سخت‏ ترین کتابی که فکرشو میکنین امتحان بگیرن؛ کتابی قطور، به زبان عربی سخت، با مباحث عقلی و نقلی فشرده، با اختصار عجیب و رمز و نگار خیلی پیچیده که میگن مصنفش مطالب این کتابو به شاگرداش که همه مجتهد بودن، تدریس میکرده!

تعجب نکنین! تو حوزه علمیه کفایه تنها کتابی نیست که اینقد سخته!

میگن یه روز مرحوم آخوند خراسانی [نویسنده همین کتاب] یه کتابی رو به شاگرداش نشون داد و گفت:

خیال همه رو بابت علم اصول راحت کردم، چون باید علمی رو که باید چهل سال وقت بذارن یاد بگیرن، با خوندن این کتاب (ینی کفایه) همشو یاد میگیرن!

یکی از شاگردای ایشون از همون پایین منبر گفت:

عوضش چهل سال طول میکشه بفهمیم شما تو کفایه چی گفتین!!!

ولی به هر حال، این دفعه رو به خیر گذشت، ما که امتحانشو پاس کردیم، فهمشم بمونه برا چهل سال دیگه!!!